POV pleit voor snelle instelling noodwet stikstof

POV gaf het kabinet het voordeel van de twijfel. Weken geleden werd door ministers aangekondigd dat de Kamerbrieven van 25 november helderheid zou geven. Wij hoopten op een omlijnd plan dat juridisch houdbaar is. Wij hoopten op duidelijke beleidslijnen met toekomstperspectief voor onze boeren, zodat ondernemingen niet langer zijn overgeleverd aan rechtszaken van activistische milieu-organisaties. De brieven stellen in die zin teleur. De ministers weten wél hoe zij, de duimschroeven van bedrijven moeten aandraaien, maar niet hoe zij  moeten komen tot houdbaar beleid. POV pleit dan ook voor de snelle instelling van een noodwet stikstof. 

Het grootste probleem met de huidige wetgeving is dat deze niet juridisch houdbaar blijkt. Hierdoor komen steeds meer bedrijven buiten hun schuld in de problemen. De brieven van 25 november geven niet het vertrouwen dat er een einde komt aan de ‘uitlevering’ van bedrijven aan procederende NGO’s.

Enkele kanttekeningen bij de brief:

PAS-melders: “Het kabinet zal zich maximaal inzetten om de schade van PAS-melders te vergoeden.” Hier kopen bedrijven niks voor, het kabinet zal zekerheid moeten bieden dat schade wordt vergoedt. PAS-melders horen al veel te lang mooie woorden van het hierop in gebreke zijnde kabinet, zonder daden.  

Piekbelasters: Het kabinet kan niet hard maken dat die stikstof ook daadwerkelijk gebruikt mag worden voor PAS melders of andere ontwikkelingen. Een situatie waarbij bedrijven worden opgekocht en de stikstof juridisch tóch niet gebruikt mag worden, kan niet worden uitgesloten.

Voorkeurspositie overheid: Het kabinet wil voorrang op emissieruimte en voorkeursrecht op grond met agrarische functie. De marktverstorende werking hiervan, wordt niet benoemd door de minister.

Latente ruimte: Wordt ingenomen zonder vergoeding.

Verdeling stikstofruimte. Heel veel grote ondernemingen hebben stikstofruimte nodig. De minister noemt in haar brief o.a. krijgsmacht, havenbedrijf, klimaatinvesteerders. Ook wordt de opkoop van 2000 - 3000 agrarische bedrijven genoemd. De economische positie van de agrarische ketens, alsmede de voedselproductie komen hierdoor onder grote druk. Een economische doorrekening blijft uit. Er is slechts de oneliner dat ‘dit beter is voor de landbouw’.

Landbouwakkoord: De lijst van stakeholders geeft ons geen vertrouwen. Afspraken met de sector, worden gemaakt met de sector en niet met anderen. POV is scherp op wie aan tafel uitgenodigd wordt. Voor ons staat met stip bovenaan: hoe blijven we, met een goed verdienmodel voor boeren, betaalbaar en veilig voedsel produceren voor iedereen?

Integraal beleid: Het ministerie wil toe naar een integraal gebiedsproces maar blijft zelf in hokjes denken en werken. Het ministerie komt per 'hokje' met een aparte brief. Waarom niet één integrale brief?

Noodwet voor korte termijn

POV voorziet dat menig ‘oplossing’ van de overheid gaat leiden tot een nieuwe reeks rechtszaken. De overheid zal ervoor moeten waken dat haar beleid bestand is tegen rechtszaken. Door slecht beleid worden anderen, de bedrijven, de dupe. Zij kunnen slechts rekenen op “maximale inzet van de overheid”, wat in de praktijk te weinig waard blijkt te zijn. POV wil dat er met spoed een noodwet stikstof komt, om de meest dringende zaken te regelen:

• Legalisatie van PAS-melders
• Vaststelling van een drempelwaarde bij vergunningen, zodat bouwactiviteiten met minimale stikstofuitstoot doorgang kunnen vinden.  

 

 

Naar overzicht